مقدمه

ابزارهاي زيادي وجود دارد كه متخصصان تغذيه ممكن است از آنها براي ارزيابي و كنترل وضعيت تغذيه اي گاوهاي توليده كننده ي شير فراوان استفاده كنند. ارزيابي و بررسي مدفوع يا كود، مي تواند اطّلاعاتي در مورد سلامت كلي، تخمير در سيرابي و عملكرد هضمي در گاوها به ما بدهد. گاوهاي بالغ فرصت زيادي براي مشاهده و بررسي مدفوع در آنها ايجاد مي كنند زيرا آنها تقريباً هر 5/1 تا 2 ساعت مدفوع مي كنند و روزانه مجموعاً 100 پوند يا بيشتر مواد دفعي از آنها خارج مي شود. مقدار مدفوع بسته به تغذيه و آبي كه مي خورند متفاوت است و ممكن است به مقدار زيادي كاهش پيدا كند به خاطر وقفه ي غيرطبيعي كه در عبور مواد هضم شده در طول لوله ي گوارشي آنها ايجاد مي شود.

ارزيابي مدفوع مي تواند اطّلاعات با ارزشي را در خصوص موقعيت و مقدار هضم و تخمير مواد غذايي مصرف شده به ما بدهد. به طور معمول اكثر مواد غذايي مصرف شده توسط گاوهاي شيري، در سيرابي آنها هضم مي شود و بيشترين جذب مواد غذايي در سيرابي يا روده ي كوچك صورت مي گيرد. وقتي كه مواد غذايي به خوبي در سيرابي تخمير نشوند، بعضي از اين مواد غذايي هضم نشده به روده ي كوچك مي رسند. به طور معمول، اين مواد غذايي مي توانند هضم و جذب شوند امّا اگر مقدار آنها خيلي زياد باشد يا سرعت عبور آنها زياد باشد، اين مواد غذايي ممكن است در روده ي كوچك هضم و جذب نشوند. آخرين فرصت براي هضم و جذب مواد غذايي در روده ي بزرگ ايجاد مي شود.

تخمير در روده ي خلفي يا روده ي بزرگ، بخشي از فرآيند هضمي معمول در خرگوش و اسب است امّا اين فرآيند معمولاً در گاوهاي شيري نقش كمي ايفا مي كند. وقتي كه گاوها و عده هاي غذايي كه به شدت فاقد فيبر مي باشند يا مقدار زيادي كربوهيدرات هاي غيرساختاري (NSC) دارند، مصرف مي كنند، تخمير در روده ي بزرگ افزايش مي يابد كه باعث اثرات منفي بر سلامت گاو يا شير آن مي شود. ذرات مواد غذايي يا مواد مغذي كه هضم و جذب مي شوند با مدفوع يا ادرار، دفع مي شوند.

ارزيابي مدفوع يك علم دقيق نيست و نمي تواند پاسخ هاي قطعي به سئوالات تغذيه اي بدهد. ارزيابي مدفوع مي تواند يك ابزار تشخيصي مفيد براي بعضي موضوعات مربوط به سلامت باشد امّا اين كار فقط مي تواند به متخصصان تغذيه يا مديران مزرعه، يك اشاره ي جزئي به آنچه كه در طي فرآيند هضم اتفاق مي افتد ارائه دهد.